بسم الله
برای رسیدن، باید بالا رفت. برای بالا رفتن، باید پرواز کرد. و برای پرواز کردن، باید دوید! شاید کمتر کسی باشد که توی این دنیای بزرگ، تا حالا ندویده. حواست بوده است یا نه، وقتِ دویدن، چشمهایت را دوخته ای به هدف، به سمت مقصد، سرت را گرفته ای بالا و تمام انرژی ات را ریخته ای توی پاهایت.
تا حالا شده است کلاست دیر شده باشد؟! و استاد هم از آن هایی که سفت و سخت حضور و غیاب می کنند؟! حالا فکر کن راهت از وسط یک بازار قشنگ هم رد بشود. تو، دو دقیقه مانده به کلاس، توی این بازار چکار می کنی؟ برای رسیدن، باید از وسط بازار رد شد. بی خیالِ تماشای اجناس و فارغ از خرید. باید دوید!
